در زبان فارسی اشعار زیادی وجود دارند که سراینده اصلی آنها هنوز مشخص نشده است. یکی از این موارد، قصیده مشهوری با مطلع «سلام علی دار امالکواعب/ بتان سیهچشم عنبرذوایب» است. تاکنون چند تحقیق در این باره صورت گرفته و منوچهری دامغانی، امیر معزی، برهانی، حسن متکلم کاشی و ابوالمعالی نصرالله منشی به عنوان سرایندگان قصیده مذکور معرفی شدهاند. پژوهش حاضر با بررسی استدلالهای بهکاررفته در مطالعات پیشین و با استناد به سندی جدید، شاعر این قصیده را معرفی میکند. استناد نویسنده به نسخه خطی مهم و ارزشمند «تذکره الشعرا»، مشهور به «جنگ 900 مجلس» است. گردآورنده این نسخه، سیمکش سمرقندی را شاعر این قصیده میداند. برخلاف شعرای قبلی، شواهد امر صحت این ادعا و انتساب را تأیید میکند. در این مقاله، نخست صحت انتساب قصیده به منوچهری، امیر معزی، برهانی و حسن متکلم بررسی و رد میشود. سپس با تمرکز بر پژوهش سروری که از اعتبار و سندیت بیشتری برخوردار است، دلایل چهارگانه او در انتساب چکامه به نصرالله منشی به چالش کشیده میشود. در پایان، سه دلیل دیگر برای ترجیح تعلق شعر به سیمکش سمرقندی مطرح میشود.